Millennium – wyrok przeciwko bankowi i wpis UOKiK do rejestru klauzul niedozwolonych
Blog i forum dla poszkodowanych przez Bank Millennium. Jako kredytobiorcy wnosimy o naprawę szkody powstałej na skutek zastosowania w naszych umowach klauzul wpisanych do rejestru klauzul niedozwolonych UOKiK.
Dzięki pracy nieznanych mi osób, może zgłoszą się do mnie i podadzą swoje imiona lub pseudonimy, powstała lista kilkudziesięciu wyroków sądowych z linkami do uzasadnień i krótkim opisem.
Znajomość tych wyroków może się przydać każdemu z nas.
W ciągu ostatnich dni pojawiły się dwa bardzo dla nas korzystne orzeczenia Sądów.
Po pierwsze Sąd Okręgowy w Warszawie nakazał Bankowi Millennium SA zwrot kredytobiorcy ponad 100 tysięcy złotych.
Sąd analizował umowę kredytu indeksowanego w kontekście prawa bankowego.
Istotne dla nas i podkreśliła to Barbara Garlacz: „Sprawa dotyczyła umowy kredytu indeksowanego zawartej w oparciu o identyczny wzór umowy, którego zapisy wcześniej zakwestionował Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów w wyroku przeciwko bankowi Millennium S.A., w którym uznał, że niektóre z nich mają charakter nieuczciwy (abuzywny). Sprawa jest dość istotna z punktu widzenia klientów zaangażowanych w pozew zbiorowy przeciwko bankowi. Wynika z faktu, że wszystkie kredyty były oparte o ten sam wzór umowy„.
W sprawie tej Sąd uznał, że kredyt nie jest kredytem walutowym.
Nie znalazłem jeszcze szerszych wypowiedzi na temat tego wyroku. Jeśli ktoś znajdzie proszę je wkleić w komentarz
Po drugie kredyt zaciągnięty w Santander Consumer Banku (dziś grupa BZ WBK).
Kredyt indeksowany z klauzulami niedozwolonymi, bardzo podobny do naszych umów kredytowych.
Bank przegrał w sprawie klauzul niedozwolonych, UNWW i kosztów czynności windykacyjnych.
Więcej informacji tutaj: samcik.blox.pl
Wyrok wydał Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej, a sygnatura akt: XIV C 2126/15.
Kredytobiorcę reprezentowała kancelaria K&L Legal.
hmmm… nie bardzo wiem co napisać o tym projekcie.
Może wystarczy powiedzieć, że akcje banków zaangażowanych w kredyty pseudowalutowe, po konferencji prasowej przedstawiającej założenia projektu, wzrosły o kilkanaście procent.
Projekt jest… napisany jakby pod dyktando lobby bankowego. Zakładany jest zwrot tylko części spread-u. A i to pod pewnymi warunkami.
Chyba bez sensu pisać co sobie „eksperci prezydenta” wymyślili.
Jeśli ktoś chce to może się zapoznać z założeniami projektu lub z całym projektem ustawy.
13 lipca 2016 roku Sąd Apelacyjny w Warszawie oddalił zażalenie Banku Millennium S.A. na postanowienie odmawiające ustanowienia przeszło milionowej kaucji mającej zabezpieczać koszty rzekomo możliwe do poniesienia przez Bank w postępowaniu grupowym.
Kolejna informacja pobrana ze strony Rzecznika Finansowego – www.rf.gov.pl
Tym razem jest to raport o prawnej stronie „kredytów walutowych” (prawie 100 stron) i jego krótkie omówienie.
Rzecznik Finansowy uważa waloryzowanie kredytu kursem walut za niezgodne z przepisami prawa bankowego i kodeksu cywilnego. To istota konstrukcji znacznej części szeroko pojętych kredytów „walutowych”. Naruszające interesy konsumentów są też zapisy pozwalające na uznaniowe ustalanie przez banki kursów walut czy też oprocentowania kredytów.
Pełna treść Raportu Rzecznika Finansowego
– W poprzednich latach banki osiągały wysokie zyski oferując szeroko rozumiane „walutowe” kredyty hipoteczne. W naszym Raporcie pokazujemy, że wiele z takich umów zawierała zapisy, które można uznać za abuzywne, a nawet nieważne. To oznacza, że nie wiążą kredytobiorców z mocy prawa. Dlatego banki powinny zwracać klientom część rat, które ci wpłacali na podstawie zapisów niezgodnych z prawem. Posiadaczy „kredytów walutowych” będziemy wspierać z bataliach sądowych wydając tzw. istotne poglądy. Wydaje się jednak, że przy tej skali problemu konieczne byłyby rozwiązania systemowe – mówi Aleksandra Wiktorow, Rzecznik Finansowy.
Kurs walut bez wpływu na wysokość kapitału i odsetek (więcej…)
Informacja pobrana ze strony Rzecznika Finansowego – www.rf.gov.pl
Klauzula powalająca bankowi na dowolne ustalenie oprocentowania kredytu jest niejasna, niejednoznaczna i nieczytelna, więc nie powinna wiązać konsumentów. Taki jest główny wniosek z istotnego poglądu w sprawie, wydanego przez Rzecznika Finansowego na prośbę posiadaczy „kredytu frankowego”. Jeśli sąd przychyli się do tej argumentacji, konsumenci będą mogli liczyć na zwrot nadpłaconych odsetek od kredytu.
Sprawa dotyczy dwóch kredytobiorców, którzy wytoczyli przeciwko bankowi powództwo o zwrot nadpłaty odsetek od kredytu. Wynikały one ze zmiennego oprocentowania kredytu. Problem w tym, że umowa zawierała postanowienie, które umożliwiało bankowi jednostronną zmianę oprocentowania. Warunki tej zmiany były jednak tak nieprecyzyjnie i niejednoznacznie, że w istocie zapewniały bankowi dowolność w zakresie zmiany oprocentowania, a w konsekwencji w ustalaniu wysokości należnych odsetek.
Warunki zmiany oprocentowania muszą być jasne (więcej…)
Informacja i dane pobrane ze stron Biura Informacji Kredytowej, po przeprowadzonej analizie danych kredytobiorców zadłużonych w kredytach pseudo-walutowych.
Stan na marzec 2016 roku.
Biuro Informacji Kredytowej przekazuje najbardziej aktualne dane zbiorcze (stan na marzec 2016 r.), dotyczące tego, kim jest statystyczny frankowicz i jak sumiennie reguluje raty kredytu we frankach.
Informacja ogólna
534,9 tys. – liczba czynnych na marzec 2016 r. kredytów we frankach
907,6 tys. osób – łączna liczba kredytobiorców frankowych (więcej…)
Informacja podana w oparciu o wpis na stronie Kancelarii Drzewiecki, Tomaszek i Wspólnicy.
6 maja 2016 r. ogłoszony został wyrok Sądu II Instancji (Sąd Okręgowy w Warszawie) w sprawie dotyczącej ubezpieczenia niskiego wkładu własnego przy kredycie hipotecznym.
Sąd Okręgowy przyznał rację kredytobiorcy w sprawie dotyczącej stosowania klauzuli nakładającej na kredytobiorcę obowiązek „zwrotu kosztów ubezpieczenia niskiego wkładu własnego”.
Wyrok jest zgodny z orzeczeniem I instancji. Jest prawomocny.
(więcej…)
Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumenta zakończył postępowania przeciwko towarzystwom ubezpieczeniowym oferującym polisy inwestycyjne.
W postępowaniach chodziło przede wszystkim o zawyżoną wysokość opłat likwidacyjnych w polisach na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Towarzystwa ubezpieczeniowe przerzucając na konsumentów koszty zawarcia ubezpieczenia, uniemożliwiły realne skorzystanie z prawa do wypowiedzenia umowy.
W efekcie zakończonych postępowań ubezpieczyciele dobrowolnie zobowiązali się do istotnego obniżenia lub anulowania opłat likwidacyjnych w istniejących umowach i wyeliminowania ich z nowych wzorców umownych.
UOKiK przyjął zobowiązania 17 TU: Allianz, Aviva, Nationale Nederlanden, MetLife, PKO Życie (d. Nordea Życie), PZU Życie, Axa, Europa, Pramerica, Sopocki TUnŻ Ergo Hestia, UNIQA TUnŻ, TUnŻ WARTA, TUnŻ Aegon SA, Compensa TUnŻ SA, Generali Życie TU SA, Open Life TUnŻ SA oraz Skandia Życie. (więcej…)
W dniu 29 kwietnia 2016 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy – Śródmieścia jako sąd pierwszej instancji uwzględnił powództwo kredytobiorcy reprezentowanego przez kancelarię „Drzewiecki, Tomaszek & Wspólnicy” przeciwko mBank S.A. w sprawie kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego (CHF).
Sąd wskazał, że stosowane przez bank postanowienia umowy w zakresie przeliczania kwoty kredytu i rat na walutę obcą – klauzula waloryzacyjna – są postanowieniami niedozwolonymi, ponieważ bank nie określił sposobu ustalania kursu i zastrzegł sobie możliwość ustalania tego kursu jednostronnie. (więcej…)