Uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego w sprawie indywidualnej, która może być dla nas ważna.
Wyrok SN kieruje sprawę ponownie do rozpatrzenia w sądzie apelacyjnym, negując jego decyzję o oddaleniu sprawy.
Wnoszący pozew żądali uznania za niedozwolone postanowień umowy kredytu zawartej z BZ WBK, odnoszących się do sposobu przeliczania jego spłaty według tabeli kursu na franki szwajcarskie, ustalanego przez Bank.
Chodziło o następujące klauzule:
– „kwota kredytu denominowanego (waloryzowanego) w CHF lub transzy kredytu zostanie określona według kursu kupna dewiz dla wyżej wymienionej waluty zgodnie z „Tabelą kursów” obowiązującą w Banku w dniu wykorzystania kredytu lub transzy kredytu”;
– „kredyt wykorzystywany jest w złotych, przy jednoczesnym przeliczeniu kwoty kredytu według kursu kupna dewiz dla CHF zgodnie z „Tabelą kursów” obowiązującą w Banku w dniu wykorzystania kredytu”;
– „spłata rat kapitałowo-odsetkowych dokonywana jest w złotych, po uprzednim przeliczeniu rat kapitałowo-odsetkowych według kursu sprzedaży dewiz dla CHF zgodnie z „Tabelą kursów” obowiązującą w Banku w dniu spłaty”.
Sąd Okręgowy uwzględnił powództwo.
Sąd Apelacyjny zmienił wyrok Sądu Okręgowego i powództwo oddalił.
Sąd uznał, że istotą sporu była właściwa ocena istnienia po stronie powodowej interesu prawnego, a w ocenie Sądu Apelacyjnego takiego interesu powodowie nie mają.
Sąd Najwyższy dopatrzył się jednak interesu prawnego pozywających i sprawę przekazał Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania.
Link do uzasadnienia wyroku: http://www.sn.pl/sites/orzecznictwo/Orzeczenia3/IV%20CSK%20142-13.pdf
Sprawa wygląda na przerzucanie się kruczkami prawnymi, ale dla nas, dla naszego pozwu, jest ważna, bo my się też z interesem prawnym musimy zmierzyć – będzie to wpływało na koncepcję naszego pozwu.
Wyrok SN jest bez znaczenia. Interesujące jest natomiast stanowisko SA w zakresie ustawy „antyspredowej” i ewentualnych roszczeń co do części kredytu spłaconej i niespłaconej.